Thousand layers to the heaven

De vakantie zit erop. Althans voor de Chinezen. Die vieren begin oktober hun nationale feestdag, wat voor velen een week vakantie inhoudt. Deze 'Golden week' moet de Chinezen de kans geven de vaak verre afstand af te leggen voor een familiebezoek. Daarnaast is het ook de bedoeling het binnenlands toerisme te ondersteunen. Dat brengt de nodige drukte met zich mee en die wordt op militaire wijze in banen geleid. Toen we in Shanghai op weg waren naar een restaurant op de Bund, bleken er een twintigtal militairen de weg afgezet te hebben. Eerst dachten we nog dat er iets aan de hand was maar algauw bleek op elk groot kruispunt enkele handenvol soldaatjes erop toe te zien dat iedereen de verkeerslichten respecteerde en de mensenmassa om te leiden via een aantal zijstraten. De tweede week van oktober is het uit met de pret. Niet voor ons uiteraard. Twintig uur de slaaptrein op bracht ons in Guilin. Nog een uurtje met de wagen en we waren in Yangshuo. Een klein stadje, gelegen tussen tientallen karstbergen en naast de rivier 'Li'. Het landschap kan je afgebeeld zien op een briefje van 20 yuan. Yangshuo is erg toeristisch, zowel binnen- als buitenlandse toeristen weten het goed te vinden. Maar rond 8 oktober is het gros weer weg. En dus waren mijn lief en ik helemaal alleen op een stukje oever deze middag. In het hotel hadden we ons 2 slaatjes laten bereiden die samen met een thermos thee in de fietstas konden. Allebei een bamboo hoedje op en Jill met een opblaasbare zwemband achterop. Zo fietsten we door het bamboo bos naar de rivier. Tijdens onze picknik stop passeerde er enkel een dame op wandel met haar waterbuffel. Na de drukke steden is dit een verademing. Letterlijk. In Beijing is de fijnstof concentratie op dit moment over de 450 (de meetindex gaat tot 500 om aan te geven hoe gevaarlijk het is). Hier is het een en al groen en zuivere lucht.

Deze week zijn we met de bus naar de rijstterrassen van Longsheng geweest. Tijdens de lentemaanden staan de jonge plantjes in het water, wat een mooie spiegeling geeft als de zon schijnt; De zomermaanden zijn helemaal groen. In de herfst kleurt alles goudgeel, al is het bijna fluo geel van sommige brochures overdreven. De Golden week is nog een laatste rush voor Chinese toeristen om de terrassen te bezoeken. Ga je op 10 oktober, dan is alles geoogst. 8 en 9 oktober zijn kortom perfect. Nog 2 dagen prachtige kleuren en amper toeristen.Vroeg de bus op dus om rond 11u aan te komen in Ping'an. Daar lieten we groep en gids achter en reden we met 2 Chinezen verder naar het veel minder toeristische Dazhai. Met de kabellift kom je bovenaan een eerste uitkijkpunt, de 'Golden Buddha peak'. Vervolgens een wandeling van een drietal uur richting 'Music from Paradise', een tweede perspectief op dezelfde terrassen. Die wandeling gaat door een wondermooi landschap. Mossen, grassen, bloemen, varens, struiken, bamboo woud, loofbomen en naaldbomen. Occassioneel een slang, kikker of salamander die wegritselt voor je voeten. Een heldere waterstroom die over de rostwanden van de bergen naar beneden klatert. En – we zouden het haast vergeten – rijstterrassen. Het gros ervan werd al enkele honderden jaren geleden aangelegd en de immer bloemrijke Chinezen zien er vanalles in, waardoor de verschillende uitkijkpunten de meest lyrische namen dragen.

Tegen valavond bereikten we een hotel waar we de nacht doorbrachten. Zodra we 'bamboo chicken' en 'bamboo rice' besteld hadden, verdween de ober even tussen de rijstplanten om al snel weer te keren richting keuken met een kip in handen. Die werd een halfuurtje later in stukken en gestoomd met wat gember uit een stuk bamboo geschud. De kop en de poten hebben we laten liggen, verder was het zeer lekker. Van kippenpoten weten we al dat er niet veel aan is. In Fong Mei, ons vaste adres in Antwerpen, hebben we per abuis een keer gebakken kippenpoten gekregen, vandaar. De Chinezen zelf zijn er echter dol op, het wordt verkocht als snack, vacuüm verpakt en met handschoentje erbij. De volgende dag waren we al vroeg op om de zonsopgang te zien. Tegen 7u30 vertrokken we richting Ping'an, een tocht van 4 à 5 uur. Misschien nog mooier dan de dag voordien. Onderweg zijn we hooguit een tiental andere wandelaars tegengekomen. Rond 9u gingen we binnen bij enkele lokale vrouwen voor een laat ontbijt.

Deze omgeving (en de naburige provincie) huisvest verschillende etnische minderheden. De Yao vrouwen staan bekend om hun lange haar, dat wel 2 meter lang kan zijn. Ze verdienen een centje bij door het tegen betaling los te maken voor een foto, door de bagage van wandelaars te dragen en hen te gidsen tussen Dazhai en Ping'an. Wij bedankten vriendelijk voor al deze diensten. Ons geld kregen ze alsnog via een veel te duur betaalde maaltijd. Maar die was wel vers, uitgebreid en met de glimlach geserveerd. Bovendien kregen we de kans bij de vrouwen thuis een kijkje te nemen.

Rond de middag en met pijnlijke knieën van het vele klimmen en dalen, arriveerden we in Ping'an waar 'Nine Dragons and five Tigers' al gedeeltelijk geoogst werd. Desalniettemin opnieuw een mooi zicht.

Het hotel in Yangshuo waar we verblijven, ligt net buiten het stadje. Vanop ons terras, waar zich ook een douche bevindt, kijken we uit op 2 karstbergen. De eigenaar is een Belg. De frietjes worden twee keer gebakken. Je kan er Duvel, Hoegaarden, Leffe of Rochefort bij bestellen. Achteraf hebben ze heerlijke appeltaart met ijs. Voor nog geen 20 euro komt een masseuse met haar vouwtafel tot op je kamer voor een uurtje. Ik lees dat het ongemotiveerd tijdskrediet afgeschaft zal worden en dat we gaan werken tot 67 jaar. We boeken hier onze kamer nog een weekje extra. Nihao!